افتخاری و شعور طرفدارانش

یادش به خیر  کنسرت آقای افتخاری بود تو رشت ,
همه ی مردم منتظر استاد !
آقای افتخاری اومد و هنوز ترانه دومش به نصف نرسیده بود ,  اتفاقی افتاد که همه رو انگشت به ماتحت کرد . توی اجرای زنده استاد داره سرفه میکنه اما صداش داره همچنان پخش میشه !
اول گفتیم حتما از کرامات خداست که همچین حنجره ای به استاد عطاکرده که وقتی سرفه میکنه هم آواز میخونه ماشاءالله !
و بعدش هم استاد ! میکروفن دستش گرفت که ای بابا شرمنده من دیروز سرما خوردم تصمیم گرفتم فقط لب خونی کنم براتون.
قیافه ی مردم که از صبح بلیط گرفتن و چن ساعتی هم منتظر اومدن استاد شدن و حالام استاد ! داره با لب خونی ازشون پذیرائی میکنه دیدنی بود . بطری خالیائی که طرفش پرت میشد و فحشائی که ملت میدادن دیدنی تر .
همون روز فهمیدم این استاد ! شعور مردم رو خیلی دست کم گرفته , شاید یه چیزی در حد و اندازه های شعور خودش که میاد کنسرت رو لب خونی میکنه .
همونروز فهمیدم کار استاد! تمومه و  روزی که سطح شعور طرفدارای خودتونو پائین تصور کنین روزیه که تیشه به ریشه  خودتون زدین .
شاید بهتر بود استاد ! خیلی قبل تر ها میکشید کنار , زمانی که به پول بلیط لب خونی محتاج نبود , زمانی که نیازمند تعریفهای احمدی نژاد نبود تا جای خالی تعریفهای طرفدارای سنتیش رو پر کنه , زمانی که برای جایزه گرفتن هرچه که میکرد (از خوندن سنتی گرفته تا پاپ و ساسی مانکن!) لا اقل کاسه لیسی نمیکرد, روزائی که تو روزنامه و بین مردم نقل آلبوم جدیدش  بود نه صحبت ِ دست بوسیش ,
آدما تا روزی زنده اند که جنبه اش رو داشته باشن . آقای افتخاری جنبه اش رو نداشتی , خدایت بیامرزدت.
این بالائی را هم من نمیگم اون مرحوم میگه :

سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز  ***  مرده آنست که نامش به نکوئی نبرند




-------------
پاورقی : دیدم در وبلاگ آقای افتخاری  در نهایت فروتنی همه جا با لفظ استاد از ایشون یاد شده (به قولی واسه خودش ساندیس مخفی باز کرده !) ما هم سراسر با همین لفظ استاد ! ایشون رو خطاب کردیم خوشنود باشند.